زناشویی

چطور می‌توان در یک رابطه عاشقانه، از دچار شدن به وابستگی عاطفی بیش از حد جلوگیری کرد؟ 18 نکته

وابستگی عاطفی بیش از حد در یک رابطه عاشقانه می‌تواند منجر به احساس ناامنی، استرس و نارضایتی شود. این وابستگی نه تنها به شما آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند رابطه را نیز تحت فشار قرار دهد. اما خبر خوب این است که با تمرین و آگاهی، می‌توانید از این وابستگی جلوگیری کنید و یک رابطه سالم و پایدار بسازید.

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران

  • با ترس‌هایتان روبرو شوید:

    ترس از تنهایی، ترس از دست دادن و ترس از رها شدن می‌توانند منجر به وابستگی عاطفی شوند. به جای فرار از این ترس‌ها، سعی کنید آنها را شناسایی و حل کنید.
  • انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید:

    هیچ‌کس کامل نیست و هیچ رابطه‌ای بدون مشکل نیست. انتظارات غیرواقعی از رابطه و شریک عاطفی خود می‌تواند منجر به ناامیدی و نارضایتی شود.
  • ارتباط موثر برقرار کنید:

    به‌طور با صداقت و شفاف در مورد احساسات، نیازها و خواسته‌های خود با شریک عاطفی‌تان صحبت کنید.
  • اعتماد کنید:

    اعتماد، پایه‌ی یک رابطه سالم است. به شریک عاطفی خود اعتماد کنید و به او فرصت دهید تا اعتماد شما را جلب کند.
  • ببخشید و فراموش کنید:

    کینه و ناراحتی می‌تواند رابطه را مسموم کند. یاد بگیرید که اشتباهات را ببخشید و از آنها درس بگیرید.
  • به دنبال کمک حرفه‌ای باشید:

    اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید به تنهایی از وابستگی عاطفی خود رها شوید، از یک روانشناس یا مشاور کمک بگیرید.
  • از مقایسه خود با دیگران خودداری کنید:

    هر رابطه‌ای منحصر به فرد است. رابطه خود را با دیگران مقایسه نکنید و به جای آن، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید.
  • صبور باشید:

    تغییر الگوهای رفتاری زمان می‌برد. صبور باشید و به خودتان و شریک عاطفی‌تان فرصت دهید تا رشد کنید.
  • رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران

    نمایش بیشتر

    ‫2 دیدگاه ها

    1. رابطه عاشقانه مثل دریاست، هم می‌تواند آرامش بخش باشد هم گاهی غرقت کند. من قبلا فکر می‌کردم عشق یعنی تمام وجودم را برای طرف مقابل بذارم، ولی بعد فهمیدم اینطوری خودم را گم می‌کنم. حالا سعی می‌کنم حد وسط را پیدا کنم.

      بعضی روزها که احساس می‌کنم خیلی درگیر رابطه شده ام، برای خودم وقت می‌ذارم. یک کتاب می‌خوانم یا ورزش می‌کنم. اینطوری یادم می‌افتد که من هم خارج از این رابطه هویتی دارم.

      کاش بیشتر بگوید چطور می‌شود تشخیص داد که وابستگی در حال تبدیل شدن به مشکل است؟ آیا نشانه های خاصی دارد؟ من گاهی شب ها مدام چک می‌کنم که پیامم را جواب داده یا نه، این هم می‌تواند نشانه باشد؟

      دوستانم همیشه به من می‌گویند در کنار عشق به خودت هم عشق بورز. این را آویزه گوشم کرده ام. خیلی وقت ها که استرس می‌گیرم، از خودم می‌پرسم الان واقعا چه چیزی من را نگران کرده؟ مشکل از رابطه است یا ترس های خودم؟

      برای کسانی که تازه وارد رابطه شده اند چه توصیه ای دارید تا از همان اول مسیر درستی را پیش بگیرند؟

    2. وابستگی عاطفی مثل یک درخت است که اگر بیش از حد به آن آب بدهید، ریشه هایش فاسد می شود. خودم روزی آنقدر غرق در رابطه شدم که فراموش کردم بدون آن فرد هم می توانم نفس بکشم. بعدها فهمیدم حفظ مرزهای شخصی مثل دیواری نیست که عشق را کم کند، بلکه پنجره ای است که هوای تازه به رابطه می آورد.

      یکی از جاهایی که اغلب نادیده گرفته می شود، تفاوت بین حمایت عاطفی و وابستگی بیمارگونه است. حمایت مثل نردبانی است که دو نفر با هم از آن بالا می روند، اما وابستگی مثل زنجیری است که یک نفر را زمین گیر می کند. دیدم افرادی که برای شاد بودن شرط می گذارند حتما طرف مقابلشان فلان کار را انجام دهد، در نهایت بیشترین آسیب را خوردند.

      موضوع جالبی که تحقیقات اخیر نشان داده این است که وابستگی شدید اغلب ریشه در ترس از مواجهه با خود واقعی دارد. من در جلسات مشاوره زیاد دیدم افرادی که از تنها بودن با خود فراری هستند، سریعتر در دام روابط ناسالم می افتند. گاهی پرسیدن این سوال که “اگر امروز تنها باشم، چه کاری را دوست دارم انجام دهم؟” می تواند آغاز خوبی باشد.

      خیلی ها فکر می کنند اعتماد یعنی طرف مقابل هرگز اشتباه نکند. اما در عمل، اعتماد سالم یعنی بدانی اگر اشتباهی هم پیش آمد، هر دو حاضرید مشکلات را حل کنید. در رابطه خودم یاد گرفتم که بیشتر دعواهای ما زمانی بود که انتظارات نامعلوم مثل بمب ساعتی در ذهنمان داشتیم.

      یک باور غلط این است که می گویند در عشق باید همه چیز را فدا کرد. اما سلامت روانی رابطه وقتی است که هر نفر ابتدا مسئول رشد فردی خود باشد. مثل دو گیاه که در یک باغچه باید فاصله مناسبی داشته باشند تا هر کدام فضای کافی برای رشد ریشه هایشان داشته باشند.

      حقیقت این است که وابستگی وقتی خطرناک می شود که تبدیل به تنها منبع هویت فرد شود. متوجه شدم وقتی کسی خودش را فقط با عنوان “معشوق فلانی” معرفی می کند، در واقع دارد هویت مستقلش را دفن می کند. این نوع نگاه به رابطه شبیه ساختن خانه روی شن های روان است.

      خواندن این مطلب مرا به فکر فرو برد که چقدر مطالب سایت شما کاربردی و عمیق هستند. بعد از این مقاله سری به بقیه نوشته هایتان زدم و دیدم که واقعا محتوای با ارزشی تولید می کنید. نکته ای که کمتر گفته می شود این است که گاه وابستگی از روی عادت هم ایجاد می شود، نه عشق. من دوره ای داشتم که فقط به خاطر ترک عادت، سال ها در رابطه ای مانده بودم.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دکمه بازگشت به بالا